کدام درمان در تشنج ناشی از سالیسیلات‌ها کاربردی ندارد؟
الف) دکستروز
ب) بیکربنات سدیم
ج) دیازپام
د) کلسیم
پاسخ سوال:
تشنج در مسمومیت با سالیسیلات‌ها ناشی از یکی از علل زیر است:
الف) کمبود قند در مغز علیرغم قند طبیعی در خون
ب) هیپوکلسمی که لازم است با آزمایش تایید شود
ج) اثرات دارو در مغز که با داروهای کنترل کننده تشنج مانند بنزودیازپین‌ها و باربیتورات‌ها قابل کنترل است.
اما جایی برای بیکربنات سدیم نیست.
گزینه ب پاسخ است.
در بیمار 24 ساله 70 کیلوگرمی که به دلیل مسمومیت با اتنولل بستری شده است شرایط زیر برقرار است:
BS= 320
Na= 136
K= 3.3
تحت درمان با انسولین، گلوکز و پتاسیم قرار میگیرد. کدام معیار و تداخل درمانی آن صحیح نیست؟
الف) 70 واحد انسولین رگولار وریدی بدون نیاز به تجویز قند لازم است.
ب) پتاسیم ایده‌آل 4 تا 4.5 mEq/L است.
ج) پس از ختم انسولین لازم است قند بیمار مکرر بررسی شود.
د) اگر قند بیمار در طی انفوزیون ساعتی انسولین رگولار در محدوده 100 تا 150 باشد نیازی به دادن قند اضافی نیست.
پاسخ کیس...
یکی از درمان‌های قابل استفاده در مسمومیت با بتابلوکرها استفاده از مخلوط درمانی انسولین، گلوکز و پتاسیم است که GIK نامیده می‌شود. برای درمان در این روش معیارهای متفاوتی عنوان شده است:
دوز اولیه انسولین 1 u/Kg است که میتوان همین میزان را به عنوان درمان نگهدارنده بیمار در هر ساعت تجویز کرد. با وجود دوز بالای انسولین اما شاهد افت قند نیستیم. علت این پدیده مقاومت بدن به انسولین در شرایط مسمومیت است.
اگر قند بیمار بالای 200-300 باشد نیازی به دادن قند همزمان با انسولین اولیه نیست. از طرفی اگر قند بیمار مابین 100 تا 250 باشد نیازی به دریافت قند اضافی نیست.
پس از اتمام درمان لازم است که بیمار روی درمان با قند بماند و یا حداقل به صورت مرتب قند بیمار اندازه گیری شود. عمر انسولین رگولار وریدی به سرعت خاتمه نمی یابد و ممکن است پس از اتمام انفوزیون انسولین شاهد افت قند باشیم.
پتاسیم از دیگر معیارهایی است که باید کنترل شود. پتاسیم مطلوب 2.5-2.8 است. پتاسیم بدن به درون سلول شیفت کرده و با قطع درمان به خارج سلول شیفت میکند.
گزینه ب نادرست است.
برای دانلود فایل pdf مسمومیت با بتابلوکرها اینجا کلیک کنید.
بیمار 24 ساله‌ای را به دلیل خوردن تعدادی قرص پروپرانولل به اورژانس آورده‌اند. شرایط بیمار در طی ورود به اورژانس بدین قرار است:
BP= 120/75
PR= 72
RR= 14
BS Glucometry= 102
SPO2= 96% in room air
بیمار در حین تریاژ در اورژانس دچار تشنج می‌شود. برای درمان تشنج بیمار اولین اقدام درمانی صحیح کدام است؟
الف) مایع وریدی N/S
ب) دکستروز 50%
ج) دیازپام وریدی
د) فنوباربیتال وریدی
پاسخ....
سه علت برای تشنج در مسمومیت با بتابلوکرها مطرح است:
1) هیپوگلیسمی
2) هیپوتانسیون
3) اثر مستقیم دارو بر مغز
قبل از اینکه درمان روتین برای تشنج ناشی از مسمومیت انجام شود بهتر است دلایل مهمتر و قابل درمانی که عدم درمان آنها گاهی با مرگ و یا عوارض جدی برای بیمار همراه است باید درمان شود؛ همچون هیپوگلیسمی و هیپوتانسیون.
این بیمار قند پائین و یا هیپوتانسیون ندارد بنابراین درمان با دیازپام ارجح است. اگر پاسخی به درمان با دیازپام ندهد درمان با فنوباربیتال و یا پوفول اندیکاسیون پیدا میکند.
پاسخ ج صحیح است.
برای دانلود فایل pdf مسمومیت با بتابلوکرها اینجا کلیک کنید.