مصریان قدیم از مخلوطی از برگ گل تلفنی(myrtle) و بید برای کاهش درد استفاده میکردند. بقراط مخلوطی از برگ و ساقه درخت بید را برای کاهش تب استفاده میکرد.
اما استخراج گلیکوزید سالیسیلین به سال 1829 برمیگردد هرچند ورود آسپیرین به بازار در سال 1899 و توسط شرکت بایر است.
مسمومیت با آسپیرین از علل عمده مسمومیت در سالیان دراز در قدیم بوده است. اما ورود استامینوفن و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی(NSAIDs) باعث کاهش مسمومیت با این دارو شده است.
اثرات ضد پلاکتی آن در دهه 70 میلادی باعث استفاده آن به عنوان دارویی برای پیشگیری و درمان بیماریهای قلبی عروقی شد. ارزیابی های بیشتر نشان داد که آسپیرین باعث کاهش بروز انفارکتوس قلبی، سرطان کولون و حملات ایسکمیک گذرای مغزی(TIA) میشود.
از طرفی مصرف آسپیرین و ترکیبات مشابه آن در حد فرای درمانی میتواند علایم جدی و گاهی اثرات برگشت ناپذیر ایجاد کند.
برای آشنایی با این مسمومیت در قالب pdf اینجا کلیک کنید.
برای دانلود فایل پاورپوینت اجرایی اینجا کلیک کنید.