تا چه میزان آسپیرین در یک فرد بالغ ایجاد مسمومیت نمیکند؟
الف) 6.5 گرم
ب) 10 گرم
ج) 12 گرم
د) 150 گرم
پاسخ سوال:
دوزی که بتواند مسمومیت بدهد یک معیار تقریبی است و باید به بالین و سطح خونی توجه داشت. با اینحال بر اساس مقدار مصرفی مسمومیت با آسپیرین به 4 دسته تقسیم میشود.
فقدان مسمومیت: سطوح تا 6.5 گرم و یا 150 mg/Kg
مسمومیت خفیف: 150-300 mg/Kg
مسمومیت متوسط: 300-500 mg/Kg
مسمومیت شدید: بیش از 500 mg/Kg
گزینه الف صحیح است.
زنی 34 ساله را به دلیل افت هوشیاری توسط اورژانس به بیمارستان انتقال می‌دهند. سابقه بیماری بجز افسردگی ندارد. در معاینه همکاری ندارد. قند خون اولیه بیمار 315 بوده که در VBG ارسالی اسیدوز متابولیک دارد.
درنوارقلبی برادیکارد با ضربان قلب 55 دارد. فشارخون 80/50 دارد. بیمار اینتوبه شده و به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل میشود. همراهان بیمار با تعدادی پوکه دارویی دیلتیازم آهسته رهش به بیمارستان مراجعه می‌کنند.
در این بیمار کدام یافته صحیح نیست؟
الف) شارکول مفید است.
ب) گلوکونات کلسیم بهترین درمان در این فرد است.
ج) گلوکاگن خط آخر درمانی است.
د) درمان با دوز 0.1U/Kg از انسولین رگولار وریدی پس از تعیین پتاسیم لازم است.
ه) دیالیز در این بیمار مفید نیست.
مسمومیت با کلسیم بلوکرها برخلاف بتابلوکرها با خطر مرگ و میر بیشتری همراه است و عموما تک درمان برای بیمار مفید نیست. دوز انسولین در این بیماران بالاست و بسیاری از پزشکان که آشنایی با این مسمومیت ندارند حتی از شنیدن دوز انسولین یکه می‌خورند!
برای آشنایی با این مسمومیت و دانلود فایل پاورپوینت اجرایی اینجا کلیک کنید.
دکسترومتورفان یکی از مخدرهایی است که اثرات ضددرد ندارد. این دارو در کودکان گاهی به اشتباه با دوز بالا استفاده میشود. مصرف حاد آن یک شکل از مسمومیت است و مصرف مزمن دوز بالای آن میتوان مسمومیت با برومید در ترکیب رایج آن در ایران بدهد.
فنی‌توئین از داروهای ضدتشنجی است که برای اغلب تشنج‌ها بجز ابسانس قابل استفاده است. کاربرد آن در کنترل تشنج‌های پایدار و عدم خواب آلودگی باعث شده تا از آن بعنوان دارو رایج در کنترل تشنج استفاده شود. با این حال این دارو در کنترل تشنج‌های ناشی از مسمومیت کاربرد ندارد مگر اینکه تشنج بیمار ناشی از دارو نبوده و یا بیمار به دلیل سابقه تشنج روی درمان با فنی‌توئین باشد.
یکی از اقداماتی که عموما پزشکان به آن علاقه دارند استفاده از شرح حال در تشخیص است. در مسمومیت شرح حال ارزش خاص خود را دارد از طرفی با توجه به اینکه بسیاری از بیماران تمایلی به درمان ندارند شرح حال درستی نمی‌دهند و گاهی پزشک را گمراه می‌کنند! از طرفی بسیاری از بیماران هم برای جلب توجه اقدام به خودکشی می‌کنند که برای بزرگ کردن مشکل خود داروی مصرفی را چندین برابر بیشتر از آنچه مصرف کرده‌اند عنوان کرده و یا اینکه داروهایی را عنوان می‌کنند که تنها در دسترس بوده و نخورده‌اند.
برای آشنایی با شرح حال و موارد مهمی که باید در حین معاینه به آن دقت کرد فایل پی دی اف را از اینجا دانلود کنید.