بیماری با مشکل ایسکمی قلبی نیازمند مسکن است. کدام داروی زیر را در وی بهتر میدانید؟
الف) دیکلوفناک
ب)ناپروکسن
ج) بروفن
د) ملوکسیکام
پاسخ سوال:
مصرف مهارکننده‌های COX2 باعث شیفت درونی بدن به سمت تشکیل ترومبوز است. ناپروکسن اثرات محافظتی روی قلب داشته و در مصرف کننده‌ها شانس انفارکتوس قلبی نسبت به مهار کننده‌های COX2 کمتر است. در بین NSAID ها غیراختصاصی برای COX تعدادی خطر قلبی عروقی بیشتری دارند:
i. دیکلوفناک
ii. ایندومتاسین
iii. ملوکسیکام
iv. با درجاتی کمتر بروفن
گزینه ب صحیح است.
پیک سطح خونی در کدام NSAID با تاخیر است؟
الف) ایبوبروفن
ب) ملوکسیکام
ج) دیکلوفناک
د) سلکوکسیب
پاسخ سوال:
پیک پلاسمایی NSAIDها در کمتر از 1 تا 2 ساعت بروز میکند هرچند پیک تعدادی از آنها بیش از 3 ساعت زمان میبرد. داروهایی همچون دیکلوفناک (2-3 ساعت)، پیروکسیکام(3-5 ساعت) و ملوکسیکام(5-10 ساعت) نسبت به دیگران پیک تاخیری دارند. در عوض سریعترین پیک سطحی متعلق به ایبوبروفن با زمانی کمتر از 30 دقیقه است.
سلکوکسیب از مهارکننده‌های انتخابی COX2 دارای پیک 2 تا 4 ساعته است.
گزینه ب صحیح است.
NSAIDها دارای اثرات ضدالتهابی مشابه استروئیدها بوده اما غیراستروئیدی هستند. اولین عضو این گروه ایبوبروفن بود که در سال 1974 وارد بازار ایالات متحده آمریکا شد. 10 سال بعد این دارو بدون نسخه قابل دریافت از باجه داروخانه‌ای شد.
به خاطر عوارض ناشی از مصرف دوز درمانی و دوز بالای NSAID ها، مهار کننده‌های انتخابی COX2 به بازار آمدند. اولین دارو از این دسته رفکوکسیب(Rofecoxib) بود که در سال 1999 وارد بازار شد اما به دلیل انفارکتوس قلبی و سکته‌های مغزی در سال 2004 از بازار جمع آوری شد.
برای دانلود فایل pdf آشنایی با این مسمومیت، اینجا کلیک کنید.
برای دانلود فایل پاورپوینت اجرایی، اینجا کلیک کنید.