سوال و جواب: اندیکاسیون مصرف پادزهر دیگوکسین

استفاده از Dig Fab در کدام مورد زیر اندیکاسیون دارد؟

الف) مسمومیت حاد با هیپرمنیزیمی

ب) مسمومیت حاد با هیپرکلسمی

ج) هیپرکالمی در مسمومیت حاد

د) سطح دیگوکسین بالای نرمال در مسمومیت مزمن

 

پاسخ: معیارهای استفاده از پادزهر DigFab:

1)   هر نوع دیس ریتمی مربوط به دیگوکسین بدون توجه به سطح سرمی

2)   پتاسیم بیش از 5 mEq/L در مسمومیت حاد و یا مزمن

3)   سطح سرمی دیگوکسین که به صورت مزمن بالاست و با علایم گوارشی، اختلال هوشیاری و یا دیس ریتمی همراه است. به عبارتی سطح بالا همراه با علایم قلبی یا غیرقلبی.

4)   سطح دیگوکسین بالای 15 ng/mL در هر زمان یا بالای 10 ng/mL پس از 6 ساعت از مصرف.

5)   مصرف حاد 10 میلیگرم دیگوکسین در فرد بالغ یا 4 میلیگرم در کودک(بیش از 0.1 mg/Kg) که این همان دوز منجر به مرگ است.

6)   مسمومیت با استروئیهای فعال کننده قلبی(CASs) غیردیگوکسینی

 بنابراین گزینه ج صحیح است.

سوال و جواب: تفاوت بالینی مسمومیت حاد و مزمن دیگوکسین

تفاوت مابین مسمومیت حاد و مزمن دیگوکسین در بالین کجاست؟

الف) علایم بینایی

ب) علایم سیستم عصبی مرکزی

ج) علایم گوارشی

د) دیس ریتمی

 پاسخ: اختلالات بینایی در مسمومیت مزمن دیده شده و شامل اختلالات بینایی گذرا، تاری دید، فتوفوبیا، اسکوتوما و دیدن جرقه یا فلش در میدان بینایی، کاهش دقت بینایی، انحراف در دید رنگی مانند دیدن هاله زرد رنگ پیرامون نور باشد.

مابقی گزینه ها هم در مسمومیت مزمن و هم حاد دیده میشوند. در مسمومیت حاد عموما علامی گوارشی نسبت به علایم سیستم عصبی نمود بیشتری دارند در حالی که در مسمومیت مزمن عموما علایم سیستم عصبی مرکزی برتری دارند.

دیس ریتمی هم به شکل برادیکاردی و هم تاکیکاردی بطنی در هر دو شکل مسمومیت دیده میشوند با این تفاوت که دیس ریتمی در مسمومیت حاد عموما در مراحل انتهایی بروز میکنند.

گزینه الف صحیح است.