اگر مسمومیت حاد است که وجود لیتیوم در خون برای شناسایی کفایت میکند. اگر مسمومیت مزمن مطرح است سطح بالای حد نرمال برای تایید تشخیص کفایت میکند.
بر اساس سطح میتوان مسمومیت مزمن را به سه سطح خفیف تا متوسط(1.2-2.5 mEq/L)، متوسط تا شدید(2.5-4 mEq/L) و شدید(>4 mEq/L) تقسیم بندی کرد.
برای دانلود فایل پی دی اف آموزشی، اینجا کلیک کنید.
برای دانلود فایل پاورپوینت اجرایی، اینجا کلیک کنید.
کانال آموزشی مسمومیت
💊 toxins@ 💊
کانال آموزشی اورژانس
🚑 emergencies@ 🚑
زن جوانی از ظرفی که حاوی شیشه شور ماشین بوده است خورده است. بیمار با حالت منگی به اورژانس انتقال می یابد. حدود 2 ساعت قبل خورده است. در آنالیز خون شریانی اسیدوز یا آلکالوز ندارد. در بیمارستان سطح الکل‌ها قابل بررسی نیست. در این بیمار کدام اقدام صحیح است؟
الف) تجویز ذغال فعال
ب) شستشوی معده
ج) دیالیز
د) هیچکدام
پاسخ: این بیمار ممکن است مسمومیت با متانول یا اتیلن گلیکول داشته باشد اما زمان کوتاهی از مصرف گذشته است و هنوز نمی تواند علایم نشان بدهد. برای بروز اسیدوز حدود 6 ساعت از مصرف اتیلن گلیکول و حدود 12 تا 24 ساعت از مصرف متانول زمان لازم است. البته در متانول ممکن است بسته به خلوص آن زمان از 3-4 ساعت تا بیش از 24 ساعت متغیر باشد.
این بیمار با شک به مسمومیت با الکل‌های سمی کاندید بستری است. اما هیچکدام از اقدامات مانند شستشوی معده با توجه به زمان گذشته و سرعت جذب بالای الکل‌ها، ذغال فعال با توجه به چسبندگی محدود الکل به ذغال مفید نیست. دیالیز نیاز به شروع اثرات الکل سمی دارد و با توجه به نبود اسیدوز نمیتوان شروع کرد. اگر دسترسی به سطوح الکل‌ها وجود دارد میتوان از سطح بالای 25 mg/dL برای اتیلن گلیکول و متانول دیالیز اندیکاسیون دارد. در زمانی که سطح در دسترس نیست و تشخیص درستی در دسترس نیست باید منتظر بروز اسیدوز بود.
گزینه د صحیح است.
کدام یافته در مننژیت آسپتیک ناشی از NSAIDها صحیح نیست؟
الف) افزایش پروتئین در مایع CSF
ب) افزایش قند در مایع CSF
ج) افزایش لنفوسیت در مایع CSF
د) عدم نیاز به داروی آنتی بیوتیک و آنتی ویرال
پاسخ سوال:
مننژیت آسپتیک ناشی از دارو در تعدادی از داروهای این دسته گزارش شده است. داروهایی همچون ایبوپروفن، ناپروکسن، پیروکسیکام، دیکلوفناک. در این بین بیشترین گزارش مربوط به ایبوپروفن است که احتمالا ناش از مصرف رایج آن باشد. مطالعات احتمال یک واکنش ایمنی را مطرح میکند و این اختلال بیشتر در بیماران مبتلا به SLE و بیماری‌های بافت همبندی میکس دیده میشود.
علایم مننژیت آسپتیک شامل تب و لرز، سردرد، علایم تحریک مننژ، تهوع، استفراغ و اختلال در سطح هوشیاری. در بررسی مایع مغزی نخاعی پلئوسیتوزیس(وجود تعداد زیادی لنفوسیت در مایع مغزی نخاعی)، افزایش پروتئین و گلوکز طبیعی دیده میشود.
گزینه ب پاسخ سوال است.
