کدام گزینه از نتایج درمان با بیکربنات سدیم در مسمومیت با سالیسیلات نیست؟
الف) شیفت دارو از بافتها به خون
ب) افزایش دفع دارو از ادرار
ج) باریک کردن wide QRS در نوار قلبی
د) ممانعت از ورود دارو به مغز
پاسخ سوال:
قلیایی کردن باعث یونیزه شدن سالیسیلاتها میشود که نفوذ دارو را به بافتهای چرب که برای ورود نیازمند مولکول غیر یونیزه هستند مانند مغز کاهش می یابد. از طرفی قلیایی کردن باعث شیفت دارو از بافتها به خون میشود.
عملکرد قلیایی کردن یونیزه شدن دارو در ادرار به واسطه قلیایی بودن ادرار است که از بازجذب دارو ممانعت میکند.
با توجه به اینکه هیچگونه اثرات قلبی به شکل تغییر در هدایت قلبی و تغییرات نواری در مسمومیت با سالیسیلاتها دیده نمیشود لذا درمان با بیکربنات سدیم اثری در این بخش ندارد.
گزینه ج پاسخ است.