علایم بالینی در فشارخون

 

اغلب بیماران سابقه فشارخون دارند و خود متوجه افزایش فشارخون میشوند.

هر علامتی که نشان از آسیب ارگان انتهایی است را باید جدی گرفت.

باید هدفمند ارگان‌های انتهایی(سیستم عصبی مرکزی، قلب و عروق، ریه و کلیه) را به دقت بررسی کرده و علایم ناشی از آسیب هر ارگان را به دقت پرسید و یا در معاینه ارزیابی کرد.

 

علایم و نشانه‌های ناشی از فشارخون بالا و آسیب ارگانی در سیستم عصبی مرکزی

21. سردرد
21. اختلال بینایی
21. تشنج
21. کنفیوژن
21. انسفالوپاتی
21. اختلالات حسی یا حرکتی موضعی
21. اگزودای رتین
21. ادم پاپی

 

 

علایم ناشی از فشارخون بالا و آسیب ارگانی در سیستم قلبی و عروقی

21. درد قفسه سینه
21. درد پاره شونده که به پشت یا شکم منتشر میشود
21. تپش قلب
21. تنگی نفس
21. سنکوپ

 

نشانه‌های ناشی از فشارخون بالا و آسیب ارگانی در سیستم قلبی و عروقی

 

21. نبض‌های غیرقرینه/ توده قابل لمس در شکم که ضربان دارد
21. رال/ سوفل یا گالوپ جدید/ بروئی کاروتید

 

 

نشانه‌های ناشی از فشارخون بالا و آسیب ارگانی در سیستم ادراری

21. آنوری
21. ادم محیطی
21. هماچوری

برای آشنایی با فایل پی دی اف برخورد با اورژانس‌های فشارخون اینجا کلیک کنید.

برای آشنایی با فایل پاورپوینت اجرایی برخورد با اورژانس‌های فشارخون اینجا کلیک کنید.

سوال و جواب: تفاوت بالینی مسمومیت حاد و مزمن دیگوکسین

تفاوت مابین مسمومیت حاد و مزمن دیگوکسین در بالین کجاست؟

الف) علایم بینایی

ب) علایم سیستم عصبی مرکزی

ج) علایم گوارشی

د) دیس ریتمی

 پاسخ: اختلالات بینایی در مسمومیت مزمن دیده شده و شامل اختلالات بینایی گذرا، تاری دید، فتوفوبیا، اسکوتوما و دیدن جرقه یا فلش در میدان بینایی، کاهش دقت بینایی، انحراف در دید رنگی مانند دیدن هاله زرد رنگ پیرامون نور باشد.

مابقی گزینه ها هم در مسمومیت مزمن و هم حاد دیده میشوند. در مسمومیت حاد عموما علامی گوارشی نسبت به علایم سیستم عصبی نمود بیشتری دارند در حالی که در مسمومیت مزمن عموما علایم سیستم عصبی مرکزی برتری دارند.

دیس ریتمی هم به شکل برادیکاردی و هم تاکیکاردی بطنی در هر دو شکل مسمومیت دیده میشوند با این تفاوت که دیس ریتمی در مسمومیت حاد عموما در مراحل انتهایی بروز میکنند.

گزینه الف صحیح است.