در استفاده از این پادزهر باید شرایط احتیاط و منع مصرف را دانست.
• انسفالوپاتی یا ادم مغزی
• اطفال
• نفروتوکسیسیتی وابسته به دوز دیده شده بنابراین در الیگوری شدید و آنوری قطع درمان
• بیماریهای کلیوی: کاهش دوز توصیه میشود
i. هپاتیت
ii. آنوری
iii. بیماری کلیوی فعال
به دنبال مصرف این دارو باید انتظار عوارض را داشت. تعدادی از این عوارض شایع هستند و عموما اهمیت چندانی ندارند اما تعدادی از عوارض جدی بوده و باید در صرت بروز پیگیری و اطمینان از عدم بروز عوارض جدی را در نظر داشت.
• سفتی قفسه سینه، اندامها، فک و شکم
• درد در محل تزریق
• تهوع، استفراغ
• سردرد
• ترمور
• پارستزی
• بلفارواسپاسم
• التهاب کنژ
• اشک ریزش
• ترشحات بینی
• هیپرتانسیون
• تاکی کاردی
• آبسه در محل تزریق
• تب در 30% کودکان
در بیمارانی که حساسیت آنها با به این دارو دیده شده است نباید مجددا از آن استفاده کرد.
اما در شرایطی همچون نارسایی کلیه و یا شرحی از آسیب کبدی باید احتیاط کرد. احتیاط از نظر تجمع دارو و یا آسیب بیشتر کبدی علت مصرف با احتیاط میباشد. با این حال برای افرادی که اختلال کبدی و یا کلیوی دارند تغییر دوزاژ عنوان نشده و تنها احتیاط در طی مصرف عنوان شده است.
یکی از اشتباهاتی که دیده شده مصرف دارو به عنوان روش پیشگیری در موارد در معرض خطر مسمومیت است که این اقدام صحیح نیست و نباید استفاده شود. بجای آن باید از محیط و یا مواد آلوده دوری کرد.
در طی پروسه درمان با سوکسیمر لازم است شرایطی را مد نظر داشت که از روال درمانی مطمئن شد.
• بهبود علایم
• سطح سرب برای درمان با سوکسیمر: 0-7-21
• CBC diff، AST/ALT قبل از شروع و هفتگی
علت درخواست سطح متوالی سرب اطمینان از پاسخ به درمان است. اما مابقی آزمونها برای بررسی عوارضی همچون افزایش در آنزیمهای کبدی و نوتروپنی است که در این بین نوتروپنی جزو عوارض خطرناک محسوب میشود.