کدام درمان در تشنج ناشی از سالیسیلات‌ها کاربردی ندارد؟
الف) دکستروز
ب) بیکربنات سدیم
ج) دیازپام
د) کلسیم
پاسخ سوال:
تشنج در مسمومیت با سالیسیلات‌ها ناشی از یکی از علل زیر است:
الف) کمبود قند در مغز علیرغم قند طبیعی در خون
ب) هیپوکلسمی که لازم است با آزمایش تایید شود
ج) اثرات دارو در مغز که با داروهای کنترل کننده تشنج مانند بنزودیازپین‌ها و باربیتورات‌ها قابل کنترل است.
اما جایی برای بیکربنات سدیم نیست.
گزینه ب پاسخ است.
تمام موارد زیر معیار دیالیز در مسمومیت با سالیسیلات‌ها هستند بجز؟
الف) نارسایی کلیه
ب) ادم مغزی
ج) اسیدوز
د)ARDS
پاسخ سوال:
اندیکاسیون دیالیز در مسمومیت با سالیسیلات‌ها زیاد است:
1. نارسایی کلیه
2. نارسایی احتقانی قلب(نسبی)
3. نارسایی کبدی همراه با کواگولوپاتی
4. سندروم نارسایی تنفسی حاد(ARDS)
5. اختلال در سیستم عصبی مرکزی پایدار(ادم مغزی)/ کما/ تشنج
6. اختلال پیشرونده در علایم حیاتی
7. عدم تعادل الکترولیتی و یا اسید و باز شدید علیرغم درمان
8. اختلال بالینی علیرغم درمان
9. سطح سالیسیلات بالای 90 mg/dL در مسمومیت حاد بدون نیاز به شرایط فوق
10. سطح سالیسیلات بالای 60 mg/dL در مسمومیت مزمن
11. در مسمومیت مزمن تنها داشتن علایم نگران کننده برای شروع دیالیز بدون توجه به سطح کفایت میکند.
دقت شود که اختلال بالینی و اختلالات الکترولیتی و یا اسید و باز به شرطی اندیکاسیون دیالیز هستند که به درمان مقاوم باشند.
پاسخ سوال گزینه ج است.
بیمار 24 ساله‌ای را به دلیل خوردن تعدادی قرص پروپرانولل به اورژانس آورده‌اند. شرایط بیمار در طی ورود به اورژانس بدین قرار است:
BP= 120/75
PR= 72
RR= 14
BS Glucometry= 102
SPO2= 96% in room air
بیمار در حین تریاژ در اورژانس دچار تشنج میشود. برای درمان تشنج بیمار اولین اقدام درمانی صحیح کدام است؟
الف) مایع وریدی N/S
ب) دکستروز 50%
ج) دیازپام وریدی
د) فنوباربیتال وریدی
پاسخ....
سه علت برای تشنج در مسمومیت با بتابلوکرها مطرح است:
1) هیپوگلیسمی
2) هیپوتانسیون
3) اثر مستقیم دارو بر مغز
قبل از اینکه درمان روتین برای تشنج ناشی از مسمومیت انجام شود بهتر است دلایل مهمتر و قابل درمانی که عدم درمان آنها گاهی با مرگ و یا عوارض جدی برای بیمار همراه است باید درمان شود؛ همچون هیپوگلیسمی و هیپوتانسیون.
این بیمار قند پائین و یا هیپوتانسیون ندارد بنابراین درمان با دیازپام ارجح است. اگر پاسخی به درمان با دیازپام ندهد درمان با فنوباربیتال و یا پوفول اندیکاسیون پیدا میکند.
پاسخ ج صحیح است.
برای دانلود فایل pdf مسمومیت با بتابلوکرها اینجا کلیک کنید.
فنی‌توئین از داروهای ضدتشنجی است که برای اغلب تشنج‌ها بجز ابسانس قابل استفاده است. کاربرد آن در کنترل تشنج‌های پایدار و عدم خواب آلودگی باعث شده تا از آن بعنوان دارو رایج در کنترل تشنج استفاده شود. با این حال این دارو در کنترل تشنج‌های ناشی از مسمومیت کاربرد ندارد مگر اینکه تشنج بیمار ناشی از دارو نبوده و یا بیمار به دلیل سابقه تشنج روی درمان با فنی‌توئین باشد.
گاباپنتین دارویی ضدتشنج است که به دلیل کاربرد در درمان نروپاتی و دردهای نرولوژیک کاربردی فرای درمان تشنج پیدا کرده است. مسمومیت با این دارو جدی نیست و دوزهایی که منجر به مسمومیت متوسط میشود عموما با دوز 40 گرم و بیشتر بروز میکند که با توجه به اینکه کپسول‌های این دارو 100، 300 و 400 میلیگرمی است لازم است 100 کپسول! 400 میلیگرمی باشد که مصرف آن برای هر فردی مقدور نیست.
ترامادول از داروهای ضددردی است که مکانیسم عملکردی آن متفاوت فرای گیرنده اپیوئیدی است. مسمومیت و سوء مصرف آن در ایران رو به افزایش است. آشنایی با آن برای همگی پزشکانی که در اورژانس کار می‌کنند لازم است.
والپروات سدیم یکی از داروهای ضدتشنجی است که علاوه بر استفاده در کنترل حملات تشنج و درمان بیماران اپیلپتیک در درمان اختلالات روانی مانند اختلالات دو قطبی، پیشگیری از حملات میگرن نیز کاربرد دارد. با توجه به گرایش بیشتر بیماران صرعی برای اقدام به خودکشی طبیعی است که میزان مسمومیت با این دارو زیاد باشد.
برای آشنایی با این دارو، عوارض آن در کنار تشخیص و درمان مسمومیت با آن اینجا کلیک کنید.